Recenzja - Osobliwy dom Pani Peregrine
Opis książki: Wywołująca dreszcz emocji i grozy opowieść o domu sierot na tajemniczej wyspie, zamieszkiwanym niegdyś przez równie tajemnicze dzieci. Szesnastoletni Jakub, którego dziadek był jednym z nich, przyjeżdża na wyspę, żeby za wszelką cenę odkryć przeszłość dziwnego, zniszczonego domu i jego małych mieszkańców. Nastrój potęgują stare fotografie, których kolekcja ilustruje tekst.
O tej książce słyszałam tysiące razy, widziałam ją w każdym sklepie, internetowym czy też nie, wszyscy o niej rozmawiali, pisali, aż wreszcie nie wytrzymałam i stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Zaczęłam szukać informacji o książce i znalazłam trailer filmowy, po czym natychmiastowo wzięłam się do książki, bo wszystko wyglądało świetnie. I muszę powiedzieć, że się nie zawiodłam. Książka jest bardzo fajna (nie czytałam jej po nocach ze względu na dość przerażająca okładkę, więc czytałam ją w ciągu dnia) i okazało się, że wcale nie jest aż taka straszna jaką ją sobie wyobrażałam. Książka jest naprawdę fajnie napisana, zdjęcia w książce podsycają mroczny klimat i jest przez to jeszcze fajniejsza. Z osobliwych dzieci najbardziej polubiłam Millarda, wydał mi się charakterem najciekawszym. Bardzo podobały mi się umiejętności osobliwych dzieci oraz sama osoba pani Peregrine. Na pewno sięgnę niedługo po drugą część (jak już skończę 4 książki które czytam w tym samym czasie). Stanowczo polecam wam tę książkę i wydaje mi się, że każdemu się spodoba (przynajmniej większości). Jeśli czytaliście lub przeczytacie tę książkę, to napiszcie co o niej myślicie. Książkę oceniam na 8/10 gwiazdek i nie mogę się doczekać adaptacji filmowej!
O tej książce słyszałam tysiące razy, widziałam ją w każdym sklepie, internetowym czy też nie, wszyscy o niej rozmawiali, pisali, aż wreszcie nie wytrzymałam i stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Zaczęłam szukać informacji o książce i znalazłam trailer filmowy, po czym natychmiastowo wzięłam się do książki, bo wszystko wyglądało świetnie. I muszę powiedzieć, że się nie zawiodłam. Książka jest bardzo fajna (nie czytałam jej po nocach ze względu na dość przerażająca okładkę, więc czytałam ją w ciągu dnia) i okazało się, że wcale nie jest aż taka straszna jaką ją sobie wyobrażałam. Książka jest naprawdę fajnie napisana, zdjęcia w książce podsycają mroczny klimat i jest przez to jeszcze fajniejsza. Z osobliwych dzieci najbardziej polubiłam Millarda, wydał mi się charakterem najciekawszym. Bardzo podobały mi się umiejętności osobliwych dzieci oraz sama osoba pani Peregrine. Na pewno sięgnę niedługo po drugą część (jak już skończę 4 książki które czytam w tym samym czasie). Stanowczo polecam wam tę książkę i wydaje mi się, że każdemu się spodoba (przynajmniej większości). Jeśli czytaliście lub przeczytacie tę książkę, to napiszcie co o niej myślicie. Książkę oceniam na 8/10 gwiazdek i nie mogę się doczekać adaptacji filmowej!
NASTĘPNA RECENZJA: ZOSTAŃ, JEŚLI KOCHASZ.
Moja ocena: ☆☆☆☆☆☆☆☆/10
Ilość stron: 400
Rok wydania: 2012
Autor: Ransom Riggs
Wydawnictwo: Media Rodzina
Tłumacz: Małgorzata Hesko-Kołodzińska
4 komentarze :